9 Haziran 2012 Cumartesi

Tüm öfkemin arkasında sana koşan bir ben, pes bayrakları çekili, öteki vedalara sürünüyor. Korkulu bakışların ardından, soluğu zamanda arıyor. Ve bilmiyor, nefessiz öpüşmelerin sonrasında duyacağı ihaneti...

1 yorum:

  1. Bile bile hemde..
    Sanırım Buna "Acıya alışmak" ya da "Acının dayanılmaz Çekiciliği" deniyor..

    YanıtlaSil